4 Şubat 2001’de Allah için yürüyen Mahmud Esad Coşan Hocaefendi, Avustralya’da kiliseden dönüştürdüğü caminin açılışına giderken şüpheli trafik kazası sonucu vefat etti.
Mahmud Esad Coşan, hem bir mutasavvıf hem de akademisyen olarak ülkemizde pek çok başarıya ve faaliyete imza atmış, arkasında pek çok kitap ve sohbet bırakmıştır.
“İslam bir köşeye çekilip takva sanatı değil, hayatı imanla yaşama sanatıdır.”Kadife sesi ve yumuşak mizacıyla, sohbetleriyle gönülleri fetheden Mahmud Esad Coşan Hocaefendi’yi rahmetle anıyoruz.
MAHMUD ESAD COŞAN KİMDİR?
Çanakkale’nin Ayvacık ilçesinin Ahmetçe köyünde doğdu. Babası Halil Necati Efendi, annesi Şadiye Hanım’dır. Büyük dedesi Molla Abdullah, eğitimini İstanbul’da tamamlamış, Nakşibendî-Hâlidî üstadı Gümüşhânevî’ye bağlıydı ve diplomasını İstanbul’daki Fatih medreselerinden alan dedesi Molla Mehmed, I. Dünya Savaşı’nda şehit düştü.
Babası Halil Necati Efendi, 1942 yılında ailesiyle birlikte İstanbul’a gelerek İstanbul Müftülüğü’nde çalışmaya başladı. Mahmut Esat, ilk ve orta öğrenimini tamamladıktan sonra 1960 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Arap-Fars Filolojisi Bölümü’nden mezun oldu.
Aynı yıl Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Klasik Dini Türkçe Metinler Bölümü’ne asistan olarak atandı. Hatiboğlu, 1965 yılında Muhammed ve Eserleri başlıklı teziyle hekim, 1973 yılında Hacı Bektâş-ı Velî: Makālât adlı eseriyle doçent, 1982 yılında Matbaacı İbrâhîm-i Müteferrika ve Risâle-i adlı teziyle profesör unvanını aldı. İslâmiyye.
1967-1968 öğretim yılında Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nde, yine Ankara’da özel bir kolejde, 1977-1980 yıllarında Sakarya Devlet Mimarlık ve Mühendislik Akademisi’nde çeşitli dersler verdi.
1987 yılında kendi isteğiyle emekli oldu. Esat Coşan orta öğrenim yıllarında babasıyla birlikte Nakşibendî-Hâlidî üstadlarından Serezli Hasib Efendi ve Abdülaziz Bekkine’nin sohbetlerine katılırdı. Bekkine’nin ölümünden sonra Mehmet Zâhit Kotku’ya bağlandı. 1960 yılında Pirin’in kızıyla evlendi ve bu evlilikten iki kızı ve bir oğlu oldu.
1977 yılında üstadının emriyle Gümüşhânevî’nin Râmûzü’l-ehâdî’lerini Pazar günleri İskender Paşa Camii’nde öğretmeye başlayan Coşan, aynı zamanda 1977 yılında Ankara Hacı Bayrâm-ı Velî Camii’nde haftanın belirli günlerinde Râmûzü’l-ehâdî’ler okuttu. aynı yılların kış ayları. devam etti.
Ayrıca o yıllarda Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı’nın ek hizmet binası olarak kullanılan Ulus’taki Ankara Palas Oteli’nde özellikle üniversite öğrencilerine yönelik Türk edebiyatı ve Osmanlıca seminerleri düzenledi. Devlet Planlama Teşkilatı’nın oluşturduğu kurulda görev aldı ve Türkiye’nin Manevi Gelişim Raporu’nu hazırladı. Mehmet Zâhit Kotku’nun (1980) vefatından sonra rehberlik hizmetlerine devam etti. Bu niyetle oluşturduğu ders ve sohbet çevrelerinin yanı sıra medya alanında da faaliyet gösterdi. Bu bağlamda yayıncılığına öncülük ettiği İslam, Kadın ve Aile, Bilim ve Sanat, Gülçocuk, Antizehir gibi haftalık ve aylık dergilerde başyazılar yazdı. Günlük Sağduyu gazetesinin, ulusal ve uluslararası frekanslarda yayın yapan Akra FM radyonun ve yerel yayın yapan Ak TV’nin kuruluşunda görev aldı. Burada periyodik konuşmalar yaptı. Çeşitli vakıf ve derneklerin kurulmasına katkıda bulundu. Hakyol Eğitim Dayanışma ve Dostluk Vakfı, Bilim Kültür Sanat Vakfı, Sağlık Vakfı, Bilim Kültür, Ahlak ve Çevre Derneği ve Hanımlar Derneği bunlardan bazılarıdır. Hakyol Vakfı bünyesinde İstanbul’da hadis enstitüsü, Ankara’da ise fıkıh enstitüsü kuruldu. Ancak ülkedeki siyasi ortamın olumsuz kurallarının faaliyetlerini engellemesi üzerine 1998 yılında Avustralya’ya giderek yerleşti. Burada birçok cami, kültür merkezi ve kurumun açılmasına öncülük etti.
4 Şubat 2001’de kendisi ve damadı Ali Yücel Uyarel, Dubbo kenti yakınlarında bir caminin açılışına giderken trafik kazası geçirdi. Cenazesi 8 Şubat 2001 tarihinde İstanbul’a getirilerek, ertesi gün Fatih Camii’nde kılınan cenaze namazının ardından Eyüpsultan Mezarlığı’na defnedildi.
